રામ : શુ તમે જ ગઈકાલે મારા પુત્રને ડૂબતા બચાવ્યો હતો ?
શ્યામ : હા, પણ હવે એ વિશે મારા વખાણ કરીને મને શરમાવો નહી.
રામ : કેમ ન કરુ ? બતાવો એ છોકરાની ટોપી ક્યા છે.
સંતા- જાણો છો, જેટલી વારમાં હું શ્વાસ લઉં છું તેટલી વારમાં એક નવા બાળકનો જન્મ થાય છે.
બંતા- હે ભગવાન! તું પોતાની આ ટેવ છોડી કેમ નથી દેતો. પહેલાંજ દેશની વસ્તી આટલી વધી ગઈ છે.
સંતાએ એક દિવસ હિંમત કરીને એક પઠાણ આગળ જઇને કહી દીધું, મેં આપકી બેટીકા હાથ માંગને આયા હું!
પઠાણ એવો ચિડાયો કે સંતાને ધનાધન ધનાધન મારીને ધોઇ નાંખ્યો, માંડ માંડ જમીન પર બેઠા થતાં બોલ્યો : 'ઓ કે, તો ફિર મેં આપ કી ના સમજું.'
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો